Przedstawiciele Obozu Narodowego; Władysław Grabski
Władysław Grabski |
Współczesna Polska podobnie jak sowiecka kolonia zwana PRL -
em odcina się od swoich narodowych korzeni. Władze III Rzeczpospolitej w imię
politycznej poprawności i chęci przypodobania się swoim nowym lewicowo
liberalnym zwierzchnikom z Brukseli i Berlina celowo przemilczają narodową
działalność wielu znanych Polaków. Celowo od dwudziestu paru lat prowadzi się
podobną propagandę do tej z czasów PRL a mającej szkalować szeroko pojęty Ruch
Narodowy. Przedstawicieli nurtu narodowego szkaluje się określając ich mianem
faszystów. Jest to jeden z powodów przemilczania „narodowej” działalności zasłużonych
przedstawicieli naszego narodu.
Jednym z takich Polaków był Władysław Grabski, prawdziwy mąż
stanu i polityk propaństwowy kontrastujący z wieloma współczesnymi politykami
widzącymi swego suwerena w Berlinie i Brukseli. Grabski znany ze swej reformy
walutowej, której owocem było powstanie polskiej waluty, którą posługujemy się
do dziś był związany z Narodową Demokracją będącą przedwojenną poprzedniczką
współczesnego Ruchu Narodowego.
Władysław Grabski pochodził z rodziny ziemiańskiej, urodził
się 7 lipca 1874 w Borowie koło Łowicza. Ukończył Gimnazjum Filologiczne w
Warszawie. Studiował w Paryżu w Ecole des Science Politiques jednocześnie
studiując historię i ekonomię na Sorbonie. W późniejszym czasie studiował w
Halle na kierunku rolniczym.
Po śmierci ojca zaczął zarządzać 520 hektarowym rodzinny
majątkiem. Działalność rolniczą łączył z działalnością społeczną.
W 1904 był współzałożycielem nielegalnego związanego z
Endecją Związku Pracy Narodowo - Politycznej
W 1905 r. rozpoczął swoją działalność polityczną. Był posłem
z ramienia Narodowej Demokracji do I, II i III Dumy. W tym okresie jego głównym
celem w działalności politycznej było poprawienie położenia ludności chłopskiej.
„Jeszcze przed pojechaniem do Petersburga zdecydowałem
się, że zasada uwłaszczenia leży w interesie ludności włościańskiej, a skoro
tak, wydałem pensję moralną, by stronnictwo Demokratyczno-Narodowe poufnie te
zasadę zaakceptowało i Koło Polskie następnie tę zasadę publicznie
poprawiło(...). W Królestwie Polskim ani jedno stronnictwo lewicowe nie stoi na
gruncie 70% ludności, to jest ludność włościańskiej (...)”
W chwili zakończenia I wojny światowej był obok Romana
Dmowskiego i Ignacego Paderewskiego, delegatem na Konferencję Pokojową w
Paryżu. Kierował pracami polskiej delegacji w sprawach ekonomicznych.
W trakcie wojny polsko – bolszewickiej, w czerwcu i lipcu
1920 pełnił funkcje premiera. Na początku 1923 Grabski pełnił w rządzie
Wincentego Witosa funkcję ministra skarbu. Pod koniec tego roku ponownie objął
stanowisko prezesa rady ministrów. W trakcie pełnienia funkcji premiera był
twórcą reformy, ustawy o ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia.
W 1920 r. starał się o przeprowadzenie reformy rolnej i
powołanie Banku Polskiego.
W 1923 r. sytuacja ekonomiczna Polski była w opłakanym
stanie. Inflacja przekraczała 360% w skali miesiąca. W 1924 r. za jednego
dolara amerykańskiego trzeba było płacić 10 milionów marek polskich. Inflacja
galopowała w tak szybkim tempie, że po kilku godzinach od otrzymaniu
tygodniowej pensji można było, co najwyżej kupić za nią paczkę papierosów.
Grabski chcąc ratować finanse państwa zamierzał zwiększyć
dochody poprzez waloryzację podatków. Szalejąca inflacja zachęcała do
spóźniania się z opłacaniem podatków. Do tej pory płacono według wartości
nominalnej a jak wiadomo pieniądze te traciły szybko na swej wartości, co
powodowało relatywnie niskie dochody państwa. Dzięki Grabskiemu sytuacja się
zmieniła, podatki miały być liczone według złotego miernika opartego na
indeksie cen hurtowych. W praktyce zaczęto liczyć je we frankach szwajcarskich
przesądzając o parytecie nowej polskiej waluty.
Utworzenie Banku Polskiego umożliwiło przeprowadzenie
reformy finansów państwa. Bank był jedyną instytucja, która mogła emitować nową
polska walutę, polskiego złotego. Bank został stworzony, jako spółka akcyjna
zależny od rządu Rzeczypospolitej. W kwietniu 1924 r. rozpoczęto wymianę pieniądza
po kursie 1.8 miliona marek za 1 zł. Kurs nowej polskiej waluty do dolara
wynosił 1 dolar do 5.18 zł. Reforma
walutowa Grabskiego odbyła się bez pomocy zewnętrznej.
„Podstawą zdrowego rozwoju życia gospodarczego oraz siły
finansowania państwa jest zdrowa i silna waluta. W celu jej stworzenia i
zachowania całe społeczeństwo musi ponosić znaczne ofiary” – Władysław Grabski
W 1925 r. podpisano konkordat oraz uchwalono ustawę o
reformie rolnej. Z końcem tego roku Grabski podał się do dymisji i nigdy więcej
nie powrócił do czynnej polityki.
Władysław Grabski zmarł 1 marca 1938. Był wybitną postacią,
społecznikiem oraz narodowcem związanym z obozem narodowym. Reforma walutowa,
jaką przeprowadził Władysław Grabski miała takie same znaczenie dla odrodzonej Rzeczypospolitej,
jakie miała w sferze militarnej wygrana Polski w bitwie warszawskiej.
W poniższym linku przedstawiam Państwu kilka archiwalnych
audycji radiowych Polskiego Radia dotyczących Władysława Grabskiego.
Piotr G. Żurek – Ruch Narodowy
PS.
Jako członek Ruchu Narodowego chciałbym Państwu również
przedstawić program polityczny Ruchu Narodowego, godnego spadkobiercę przedwojennej
Narodowej Demokracji, której przedstawicielem był Władysław Grabski
Zgoda na kopiowanie całości lub fragmentów, pod warunkiem podania źródła - crusader1973.blogspot.co.uk
Komentarze
Prześlij komentarz