Eurokomunizm. Kto rządzi Europą?




Rok 1989 oficjalnie uważa się za upadek komunizmu w Polsce i Europie. Większość obywateli naszego kraju komunizm utożsamia z siermiężnym bolszewizmem pochodzącym z Rosji Sowieckiej. Jednak niewielu ludzi wie o tym, że komunizm posiada wiele różnych twarzy. Oprócz ogólnie znanych partii komunistycznych do nurtów marksistowskich możemy również zaliczyć marksizm anty kulturowy oraz tzw. europejskich federalistów dążących do utworzenia europejskiego sajuza, czyli ogólnoeuropejskiego państwa, czy tzw. nową lewicę.
Przyjęcie przez europejskich komunistów programów socjaldemokratycznych umożliwiło im większe poparcie części europejskich społeczeństw, czego odzwierciedleniem było zdobycie miejsc w parlamentach krajowych i parlamencie europejskim, dając wpływy na decyzje polityczne, które tam zapadają.
Ideą eurokomunizmu jest utworzenie ogólnoeuropejskiego państwa marksistowskiego poprzez ideę federalizacji państw narodowych.
Najważniejszym przedstawicielem europejskich federalistów był Altiero Spinelli, anty Stalinista, ale zarazem ideowy komunista i internacjonalista, typowy leninista. Był autorem „Manifestu z Ventotene”. Zaangażowany był w przekształcenie wspólnot ekonomicznych we wspólnotę polityczną. W 1984 Spinelli przedstawił w parlamencie europejskim plan integracji kontynentu. Pamiętajmy zarazem, że instytucja ta w tamtym czasie była mało znaczącą instytucją europejską. Plan Spinellego oparty był na taktyce konstytucjonalnej, która zmierzała do wprowadzenia we wspólnocie ekonomicznej wspólnotę polityczną i wprowadzenie w państwach członkowskich nowej europejskiej konstytucji, która ograniczy konstytucje narodowe a zarazem usankcjonuje prawnie możliwość tłumienia siłą oporu w państwach członkowskich. Nowa europejska konstytucja miała legalizować takie działania.
Pierwszym najważniejszym sukcesem lewicy było doprowadzenie w 1979 do oddzielnych wyborów do Parlamentu Europejskiego. Wcześniej posłowie do PE byli delegowani przez parlamenty krajowe reprezentując siły polityczne rządzące w danym kraju. Jednak od 1979 zaistniała sytuacja dwuwładzy, ponieważ układ polityczny panujący w kraju mógł być odmienny od tego w Parlamencie Europejskim, co skutkowało to tym, że w parlamencie krajowym mogło być tworzone odmienne prawo do tego, co było tworzone w Parlamencie Europejskim. Spinelli planował, że prawo tworzone w strukturach europejskich miało być nadrzędne nad prawem krajowym, co dawało iluzję niepodległości. Kiedy przyjrzymy się współczesnej Europie, stwierdzimy, że plany te zostały
Altiero Spinelli
zrealizowane.
Oficjalnym drogowskazem europejskiej integracji jest jak powiedział Jerzy Buzek „Manifest z Ventotene” autorstwa wyżej wymienionego komunisty Spinellego. Manifest jest programem państwa marksistowskiego, który tworzą zawodowi rewolucjoniści niezwracający uwagi na wolę społeczeństwa. Jest nową formą leninizmu.
Jeśli chcemy, sprawdzić jak wygląda wprowadzanie zamierzeń Spinellego w życie powinniśmy porównać to, co pisał w swoim manifestem a stanem faktycznym.
„Pierwszym zadaniem, bez rozwiązania, którego wszelki postęp będzie tylko złudzeniem, jest ostateczne zlikwidowanie granic dzielących Europę na suwerenna państwa.”. - Widzimy jak narodowe granice wewnątrz Strefy Schengen przestały praktycznie istnieć, a zewnętrzne stały się faktycznymi granicami nowego Sojuza.
„Trzeba skończyć z gospodarczą samowystarczalnością, która stanowi kręgosłup totalitarnych reżimów”. – Cóż, czy nie przypomina to współczesnej gospodarki w dobie globalizacji.
„Chodzi o stworzenie państwa federalnego, które stoi na własnych nogach i dysponuje własną armią zamiast armiami narodowymi. Potrzeba wystarczającej ilości organów i środków żeby w poszczególnych państwach związkowych wprowadzić zarządzenia wydane w celu utrzymania porządku ogólnego”. – Jest to tylko cytat z manifestu. Jednak coraz częściej słyszymy na forum europejskim głosy nawołujące do powołania armii europejskiej. Pamiętajmy, że armia jest jednym z atrybutów państwa i to ta armia może być kiedyś użyta na terytorium Rzeczypospolitej przez lewicowych eurokratów w obronie „demokracji”.
„Nowe państwo powstanie dzięki dyktaturze rewolucyjnej partii i dla nowej prawdziwej demokracji”. -  Czyli europejskiej demokracji, gdzie najważniejsze europejskie instytucje jak komisja czy rada europejska ma niewiele wspólnego z demokracją. Czy osobnicy zasiadający w tych instytucjach a podejmujący kluczowe decyzje dotyczące każdego z nas są przez nas wybierani? Gdzie dokonuje się nadużyć wyborczych jak miało to miejsce w Austrii, aby nie dopuścić do władzy innej opcji jak lewacka.
Więc, zgodnie z manifestem, aby móc stworzyć Europejskie państwo należy zniszczyć państwa narodowe poprzez zniszczenie ich samowystarczalności gospodarczej pozbawiając je samodzielnej zdolności produkcji dobrobytu oraz niszcząc odmienności kulturowe państw.
Inną formą lewicy, która ukształtowała nową lewicę był ruch zielonych ukształtowany w latach 70’ XX w. z różnych niedogmatycznych ruchów lewicowych. Ruch zielonych, który stał się w różnych krajach w pełni profesjonalną partią polityczną początkowo był ruchem post hipisowskim, aby w końcu przekształcić się w ugrupowanie anty kulturowe. Znanymi przedstawicielami tego nurtu byli Petra Kelly, Joschka Fischer, Daniel Cohn-Bendit. Petra Kelly była przedstawicielem frakcji fundamentalistów. Przed powstaniem ruchu zielonych pracowała w latach 60’ XX wieku w USA przy kampanii prezydenckiej Roberta Kennedy. Później w latach 70’ XX wieku działała w organizacji „Młodzi europejscy federaliści” współpracując z Komisją Europejską. Joschka Fischer i Daniel Cohn-Bendit byli przedstawicielami drugiej frakcji „Realistów”. Aktywni politycy tego nurtu
Joschka Fischer
politycznego nie byli wybitnymi ideologami, wywodzili się ze studenckich zadymiarzy. Zdobycie dominującej pozycji w ruchu zielonych przez przedstawicieli realistów jak Joschka Fischer i Daniel Cohn-Bendit doprowadziło przedostanie się marksizmu kulturowego do świata europejskiej polityki.
Dwa wyżej wymienione nurty marksizmu są odpowiedzialne za obecną sytuację w Europie. Marksiści kulturowi zmieniali świadomość kulturową społeczeństw Europy w taki sposób, że umożliwili drugiemu nurtowi, federalistom tworzenie nowego państwa socjalistycznego.
Plan stworzenia nowego totalitarnego państwa europejskiego został podzielony na dwa etapy. Pierwszą część planu realizowano w okresie upadku systemu bolszewickiego w Rosji i demontażu bloku wschodniego. Druga część planu została realizowana w trakcie poszerzania struktur europejskich o kolejne państwa dawnego bloku sowieckiego.
Lewica chcąca zbudować totalitarne super państwo europejskie miało jeden olbrzymi problem. Było nim odrębność kulturowa narodów Europy. Z tego powodu stworzono nową ideologię, która miała zniszczyć tożsamość narodową. Tożsamość wspólnoty, jakim jest naród jest sumą części tożsamości indywidualnych opartych o te same tradycje i wartości, które tworzą wspólnotę i z tego powodu stworzono ideologię gender, aby niszczyć tradycyjną tożsamość jednostek a poprzez to tożsamość narodów.

Etapy realizacji planu Spinellego
        1.       1984 – Plan Spinellego
        2.       1986 – Jednolity akt europejski
        3.       1992 – Traktat z Maastricht
        4.       1993 – Kryteria Kopenhaskie
        5.       1997 – Traktat Amsterdamski
        6.       2001 – Traktat Nicejski
        7.       2003 – Traktat Ateński (akcesyjny)
        8.       2004 – Traktat konstytucyjny
        9.       2005 – Odrzucenie Traktatu Konstytucyjnego
      10.   2007 – Traktat Lizboński
      11.   2010 – Grupa Spinelli

Wstrząsający Europą wielowarstwowy kryzys będący pokłosiem działalności lewicowych środowisk rządzących Unią Europejską może doprowadzić do upadku ich własnego projektu. Upadek tego projektu doprowadzi do ekonomicznego upadku bandy lewicowych biurokratów we wciąż powiększającym się biurokratycznym aparacie w strukturach unijnych i krajowych mającym jedynie kwalifikacje w zarządzaniu chaosem. Obecne elity zarządzające Unią Europejską nie posiadają jeszcze jednego atrybutu umożliwiającego uratowanie wstrząsanej u podstaw Unii Europejskiej a zarazem ich własnej egzystencji. Atrybutem tym jest według Spinellego, idola federalistów, armia, czyli jak to on napisał – „Potrzeba wystarczającej ilości organów i środków żeby w poszczególnych państwach związkowych wprowadzić zarządzenia wydane w celu utrzymania porządku ogólnego”. Powołana europejska armia zasilana niezwiązanymi kulturowo z europejską kulturą imigrantami z obcych kulturowo obszarów globu będzie lojalna tylko tym, którzy będą im płacić żołd, czyli brukselskiej klice mającej aspiracje być panami naszych dusz. Tak, więc to tylko od nas zależy, jak potoczą się losy naszego kraju, Europy i naszej kultury zbudowanej na łacińskich fundamentach. Powinniśmy być czuli na najcichsze szepty poruszający temat europejskiej armii. Zwracajmy uwagę na to, w jakim kierunku prowadzi nas rewolucja kulturalna. Bądźmy jednym słowem istotami rozumnymi i nie dajmy się zniewolić wrogowi, który pod postacią światła niesie nam ciemność.

Piotr G. Żurek



Przydatne linki

http://babaichlop.pl/2016/05/20/grupa-spinelli-europejscy-sowieci/




Zgoda na kopiowanie całości lub fragmentów, pod warunkiem podania źródła - crusader1973.blogspot.co.uk

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Islam a pedofilia

Czy muzułmanin może Cię okłamać? Takija, Islamska doktryna, która zezwala kłamać.

Karmienie piersią dorosłych mężczyzn, czyli brakujące wersy w Koranie